Goreme/Cappadocie
Door: Corrie
Blijf op de hoogte en volg Corrie en Herman
31 Mei 2009 | Turkije, Ankara
maandagavond 27ste, na het internetten uit eten gegaan.
Elke keer als we uit eten gaan zijn we zo verrast, het lijkt vaak een eenvoudig restaurant maar je wordt
zo verwend dat het lijkt of je in een sterrenrestaurant zit.
Het eten smaakt heel erg goed en je krijgt zoveel meer gangen als je besteld hebt, aan het eind van de
maaltijd komt er bij de een een schaaltje aardbeien met slagroom daarna een armbandje voor de dame en ook nog is een
drop-alcohol drankje
Bij de ander een schelp met wel 6 verschillende soorten fruit en voor de dame een papieren roos.
Totale kosten per persoon ca € 9
Aan de zuidkust zijn we tot Mersin gereden ons verste punt.
Onderweg hiernaartoe aan de zee geluncht, we wilden persee een schaduwplek hebben, er was een parkje. We werden opgewacht door
een soldaat met geweer die opwacht zat. Zoals vaak waren ook hier soldaten. Op dit moment waren ze aan het zwemmen.
Zo hebben we onder bewaking geluncht
Mersin heeft een boulevard van 20km lang alles goed verzorgt met parkjes vijvers conferentiecentrum allemaal aan zee , geen strand wel een haven.
We moesten lang zoeken om ansichtkaartenten kopen. En degene die ze verkochten waren erg verouderd en zagen er niet uit, ook dat heeft
z,n charme.
Er komen hier niet veel toeristen. Je bent hier ook een beetje een bijzienswaardigheid, je hoort ze tegen elkaar zeggen "toeristen" zelfde
woord als bij ons waarschijnlijk. Ik vond het wel vreemd want ook daar zagen de mensen er westers uit.
We zagen verschillende watermannen. Mannen die op een hele ouderwetse manier koud water verkopen.
Door een mooi landschap gereden richting Cappadocie, uitgekomen in Nigde. Een oude/arme stad. We dachten in een straat een goede
overnachtingsplaats gevonden te hebben.
De man die er tegeover woonde heeft ons overgehaald om op zijn terrein te komen staan. Daar werden we verwelkomd door buurtjes
die alles aan ons heel interessant vonden.
Nadat we in het centrum wat rondgelopen en gegeten hadden was het ca 21 uur. Toen we bij de camper terugkwamen werden we
opgewacht door een buurjongen van ca 8 jaar die ons een als cadeau ingepakt een turkse vlag cadeau deed. Er verschenen meerde personen.
Wat en warm welkom!!
Wat bleek....we stonden op een terrein van het ziekenhuis waar de EHBO dienst was gevestigt. Degene die ons uitgenodigd had was een
hoofdarts. De dienstdoende EHBO arst was zeer geinteresseerd in de bus en waar we vandaan kwamen. Hij sprak alleen geen engels ook
geen duits. We werden uitgenodigd om binnen een kop thee te drinken. Wat we gedaan hebben.
Uiteindelijk verdween Herman met hem achter de comp. om via een vertaalprogramma enigzins te communiceren.
Ik bleef met een lerares en een aantal kinderen mail-adressen uitwisselen. In dezelfde ruimte stonden bureaus met computers en een aantal
dienstdoende artsen die alles maar over zich heen lieten komen.
Toen we om ca 22 uur de camper opzochten en de boel af gingen sluiten kwam de hoofdarts, die ons 's middags de parkeerplaats aanbood,
en vroeg ons of we nog wat wilde eten. Nee we hoefden echt niet te eten zeiden we. Thee wilden we dan vast wel....We vonden dat we
de uitnodiging aan moesten nemen.
We kwamen in een kamer van 4x3meter met 2 zitbanken en een aantal zitplaatsen op de grond. Ook deze man sprak geen Engels of Duits.
De 2 kinderen een meisje van ca 5 en een jongen van ca 12 werden geinstrueerd om de woorden op de comp te vertalen in het engels,
ze kregen geen engels op school dat was te duur dat wordt op een priveschool gegeven.
De man was trots op z'n stad en liet in culturele boeken zien wat voor moois er te zien was. Uiteindelijk heeft die ons 's morgens
anderhalf uur rondgereden in zijn auto die nodig een nieuwe accu kon gebruiken.
Het was een bijzondere ervaring.
Vanuit Nigde naar Cappadocie gereden. Ook weer mooie wegen, hoe dichterbij we kwamen hoe armer de dorpen worden, de straten zijn
dan ook vaak slecht. Bij het tanken worden we ook uitgenodigd om thee te drinken.
Cappadocie is een gebied met zeg maar stenen puntmutsen, die ooit onstaan zijn door een vulkanische uitbarsting. In die puntmusten werd
er vroeger gewoond. We hebben er verschillende bezocht die heel sfeervol zijn ingericht.
We staan nu op een camping waar we heerlijk bijkomen. Het is in de bergen, 's nachts is het een graad of 8 en gelukkig sinds vandaag ook
overdag warm.
Vanmorgen om half zeven wakker geworden om de opgestegen ballonnen te zien. Per dag/keer stijgen er ca 20 balonnen met ieder ca
12 passagiers op.
We hebben een heel vrij uitzicht over een vallei.
Morgen hopen we een wandeling van ca 3 uur te maken in die vallei daar heb ik heel veel zin in.
De wandeling heeft 5 uur geduurd, het was prachtig maar wel heel zwaar, ik heb er last van m'n rug van gekregen. En de zon was heet!!
Geen schaduw en ook geen plek om te gaan zitten, heel veel prik begroeingen.
Maar het vervelendste was dat we halverwege de mist in zijn gegaan. De man waar we thee bij dronken, hoog in de bergen wist het wel maar
ik denk dat wij hem verkeerd begrepen.
Maar we zijn er gekomen. De bedoeling was 3 uur wandelen en dan met een busje terug. Maar we kwamen dus totaal ergens anders uit.
We ontdekten dat You tube filmjes je in Turkije niet kan bekijken (verboden)
We denken de 24ste weer thuis te zijn.
Ik maak veel te veel foto's!
Ton, we eten hier heel weinig vis, op de een of andere manier kiezen we wat anders. Herman is nu uit op geit.
Greet, zo'n cocon van de zijderups zal niet lukken, die laten ze je zien bij demonstraties op de tapijtverkoop.
Elien en Martha, morgen (zondag) een gezellige verjaardag.
Rita, we zijn geen dansen tegen gekomen, komt wel weer. Het is inderdaad een hele mooie reis.
Op deze camping ontmoeten we velen andere reislustigen o.a. naar en van Sirie en verder.
Liedewey, ik ben in beiden landen nog niet geweest, China was het ja! Ik hoop dat de therapie aanslaat.
Lida, bedankt voor het compliment, ben je al weer terug in je oude ritme?
maandagavond, na het internetten uit eten gegaan.
Elke keer als we uit eten gaan zijn we zo verrast, het lijkt vaak een eenvoudig restaurant maar je wordt
zo verwend dat het lijkt of je in een sterrenrestaurant zit.
Het eten smaakt heel erg goed en je krijgt zoveel meer gangen als je besteld hebt, aan het eind van de
maaltijd komt er bij de een een schaaltje aardbeien met slagroom daarna een armbandje voor de dame en ook nog is een
drop-alcohol drankje
Bij de ander een schelp met wel 6 verschillende soorten fruit en voor de dame een papieren roos.
Totale kosten per persoon ca € 9
Aan de zuidkust zijn we tot Mersin gereden ons verste punt.
Onderweg hiernaartoe aan de zee geluncht, we wilden persee een schaduwplek hebben, er was een parkje. We werden opgewacht door
een soldaat met geweer die opwacht zat. Zoals vaak waren ook hier soldaten. Op dit moment waren ze aan het zwemmen.
Zo hebben we onder bewaking geluncht
Mersin heeft een boulevard van 20km lang alles goed verzorgt met parkjes vijvers conferentiecentrum allemaal aan zee , geen strand wel een haven.
We moesten lang zoeken om ansichtkaartenten kopen. En degene die ze verkochten waren erg verouderd en zagen er niet uit, ook dat heeft
z,n charme.
Er komen hier niet veel toeristen. Je bent hier ook een beetje een bijzienswaardigheid, je hoort ze tegen elkaar zeggen "toeristen" zelfde
woord als bij ons waarschijnlijk. Ik vond het wel vreemd want ook daar zagen de mensen er westers uit.
We zagen verschillende watermannen. Mannen die op een hele ouderwetse manier koud water verkopen.
Door een mooi landschap gereden richting Cappadocie, uitgekomen in Nigde. Een oude/arme stad. We dachten in een straat een goede
overnachtingsplaats gevonden te hebben.
De man die er tegeover woonde heeft ons overgehaald om op zijn terrein te komen staan. Daar werden we verwelkomd door buurtjes
die alles aan ons heel interessant vonden.
Nadat we in het centrum wat rondgelopen en gegeten hadden was het ca 21 uur. Toen we bij de camper terugkwamen werden we
opgewacht door een buurjongen van ca 8 jaar die ons een als cadeau ingepakt een turkse vlag cadeau deed. Er verschenen meerde personen.
Wat en warm welkom!!
Wat bleek....we stonden op een terrein van het ziekenhuis waar de EHBO dienst was gevestigt. Degene die ons uitgenodigd had was een
hoofdarts. De dienstdoende EHBO arst was zeer geinteresseerd in de bus en waar we vandaan kwamen. Hij sprak alleen geen engels ook
geen duits. We werden uitgenodigd om binnen een kop thee te drinken. Wat we gedaan hebben.
Uiteindelijk verdween Herman met hem achter de comp. om via een vertaalprogramma enigzins te communiceren.
Ik bleef met een lerares en een aantal kinderen mail-adressen uitwisselen. In dezelfde ruimte stonden bureaus met computers en een aantal
dienstdoende artsen die alles maar over zich heen lieten komen.
Toen we om ca 22 uur de camper opzochten en de boel af gingen sluiten kwam de hoofdarts, die ons 's middags de parkeerplaats aanbood,
en vroeg ons of we nog wat wilde eten. Nee we hoefden echt niet te eten zeiden we. Thee wilden we dan vast wel....We vonden dat we
de uitnodiging aan moesten nemen.
We kwamen in een kamer van 4x3meter met 2 zitbanken en een aantal zitplaatsen op de grond. Ook deze man sprak geen Engels of Duits.
De 2 kinderen een meisje van ca 5 en een jongen van ca 12 werden geinstrueerd om de woorden op de comp te vertalen in het engels,
ze kregen geen engels op school dat was te duur dat wordt op een priveschool gegeven.
De man was trots op z'n stad en liet in culturele boeken zien wat voor moois er te zien was. Uiteindelijk heeft die ons 's morgens
anderhalf uur rondgereden in zijn auto die nodig een nieuwe accu kon gebruiken.
Het was een bijzondere ervaring.
Vanuit Nigde naar Cappadocie gereden. Ook weer mooie wegen, hoe dichterbij we kwamen hoe armer de dorpen worden, de straten zijn
dan ook vaak slecht. Bij het tanken worden we ook uitgenodigd om thee te drinken.
Cappadocie is een gebied met zeg maar stenen puntmutsen, die ooit onstaan zijn door een vulkanische uitbarsting. In die puntmusten werd
er vroeger gewoond. We hebben er verschillende bezocht die heel sfeervol zijn ingericht.
We staan nu op een camping waar we heerlijk bijkomen. Het is in de bergen, 's nachts is het een graad of 8 en gelukkig sinds vandaag ook
overdag warm.
Vanmorgen om half zeven wakker geworden om de opgestegen ballonnen te zien. Per dag/keer stijgen er ca 20 balonnen met ieder ca
12 passagiers op.
We hebben een heel vrij uitzicht over een vallei.
Morgen hopen we een wandeling van ca 3 uur te maken in die vallei daar heb ik heel veel zin in.
De wandeling heeft 5 uur geduurd, het was prachtig maar wel heel zwaar, ik heb er last van m'n rug van gekregen. En de zon was heet!!
Geen schaduw en ook geen plek om te gaan zitten, heel veel prik begroeingen.
Maar het vervelendste was dat we halverwege de mist in zijn gegaan. De man waar we thee bij dronken, hoog in de bergen wist het wel maar
ik denk dat wij hem verkeerd begrepen.
Maar we zijn er gekomen. De bedoeling was 3 uur wandelen en dan met een busje terug. Maar we kwamen dus totaal ergens anders uit.
We ontdekten dat You tube filmjes je in Turkije niet kan bekijken (verboden)
We denken de 24ste weer thuis te zijn.
Ik maak veel te veel foto's!
Ton, we eten hier heel weinig vis, op de een of andere manier kiezen we wat anders. Herman is nu uit op geit.
Greet, zo'n cocon van de zijderups zal niet lukken, die laten ze je zien bij demonstraties op de tapijtverkoop.
Elien en Martha, morgen (zondag) een gezellige verjaardag.
Rita, we zijn geen dansen tegen gekomen, komt wel weer. Het is inderdaad een hele mooie reis.
Op deze camping ontmoeten we velen andere reislustigen o.a. naar en van Sirie en verder.
Liedewey, ik ben in beiden landen nog niet geweest, China was het ja! Ik hoop dat de therapie aanslaat.
Lida, bedankt voor het compliment, ben je al weer terug in je oude ritme?
maandagavond, na het internetten uit eten gegaan.
Elke keer als we uit eten gaan zijn we zo verrast, het lijkt vaak een eenvoudig restaurant maar je wordt
zo verwend dat het lijkt of je in een sterrenrestaurant zit.
Het eten smaakt heel erg goed en je krijgt zoveel meer gangen als je besteld hebt, aan het eind van de
maaltijd komt er bij de een een schaaltje aardbeien met slagroom daarna een armbandje voor de dame en ook nog is een
drop-alcohol drankje
Bij de ander een schelp met wel 6 verschillende soorten fruit en voor de dame een papieren roos.
Totale kosten per persoon ca € 9
Aan de zuidkust zijn we tot Mersin gereden ons verste punt.
Onderweg hiernaartoe aan de zee geluncht, we wilden persee een schaduwplek hebben, er was een parkje. We werden opgewacht door
een soldaat met geweer die opwacht zat. Zoals vaak waren ook hier soldaten. Op dit moment waren ze aan het zwemmen.
Zo hebben we onder bewaking geluncht
Mersin heeft een boulevard van 20km lang alles goed verzorgt met parkjes vijvers conferentiecentrum allemaal aan zee , geen strand wel een haven.
We moesten lang zoeken om ansichtkaartenten kopen. En degene die ze verkochten waren erg verouderd en zagen er niet uit, ook dat heeft
z,n charme.
Er komen hier niet veel toeristen. Je bent hier ook een beetje een bijzienswaardigheid, je hoort ze tegen elkaar zeggen "toeristen" zelfde
woord als bij ons waarschijnlijk. Ik vond het wel vreemd want ook daar zagen de mensen er westers uit.
We zagen verschillende watermannen. Mannen die op een hele ouderwetse manier koud water verkopen.
Door een mooi landschap gereden richting Cappadocie, uitgekomen in Nigde. Een oude/arme stad. We dachten in een straat een goede
overnachtingsplaats gevonden te hebben.
De man die er tegeover woonde heeft ons overgehaald om op zijn terrein te komen staan. Daar werden we verwelkomd door buurtjes
die alles aan ons heel interessant vonden.
Nadat we in het centrum wat rondgelopen en gegeten hadden was het ca 21 uur. Toen we bij de camper terugkwamen werden we
opgewacht door een buurjongen van ca 8 jaar die ons een als cadeau ingepakt een turkse vlag cadeau deed. Er verschenen meerde personen.
Wat en warm welkom!!
Wat bleek....we stonden op een terrein van het ziekenhuis waar de EHBO dienst was gevestigt. Degene die ons uitgenodigd had was een
hoofdarts. De dienstdoende EHBO arst was zeer geinteresseerd in de bus en waar we vandaan kwamen. Hij sprak alleen geen engels ook
geen duits. We werden uitgenodigd om binnen een kop thee te drinken. Wat we gedaan hebben.
Uiteindelijk verdween Herman met hem achter de comp. om via een vertaalprogramma enigzins te communiceren.
Ik bleef met een lerares en een aantal kinderen mail-adressen uitwisselen. In dezelfde ruimte stonden bureaus met computers en een aantal
dienstdoende artsen die alles maar over zich heen lieten komen.
Toen we om ca 22 uur de camper opzochten en de boel af gingen sluiten kwam de hoofdarts, die ons 's middags de parkeerplaats aanbood,
en vroeg ons of we nog wat wilde eten. Nee we hoefden echt niet te eten zeiden we. Thee wilden we dan vast wel....We vonden dat we
de uitnodiging aan moesten nemen.
We kwamen in een kamer van 4x3meter met 2 zitbanken en een aantal zitplaatsen op de grond. Ook deze man sprak geen Engels of Duits.
De 2 kinderen een meisje van ca 5 en een jongen van ca 12 werden geinstrueerd om de woorden op de comp te vertalen in het engels,
ze kregen geen engels op school dat was te duur dat wordt op een priveschool gegeven.
De man was trots op z'n stad en liet in culturele boeken zien wat voor moois er te zien was. Uiteindelijk heeft die ons 's morgens
anderhalf uur rondgereden in zijn auto die nodig een nieuwe accu kon gebruiken.
Het was een bijzondere ervaring.
Vanuit Nigde naar Cappadocie gereden. Ook weer mooie wegen, hoe dichterbij we kwamen hoe armer de dorpen worden, de straten zijn
dan ook vaak slecht. Bij het tanken worden we ook uitgenodigd om thee te drinken.
Cappadocie is een gebied met zeg maar stenen puntmutsen, die ooit onstaan zijn door een vulkanische uitbarsting. In die puntmusten werd
er vroeger gewoond. We hebben er verschillende bezocht die heel sfeervol zijn ingericht.
We staan nu op een camping waar we heerlijk bijkomen. Het is in de bergen, 's nachts is het een graad of 8 en gelukkig sinds vandaag ook
overdag warm.
Vanmorgen om half zeven wakker geworden om de opgestegen ballonnen te zien. Per dag/keer stijgen er ca 20 balonnen met ieder ca
12 passagiers op.
We hebben een heel vrij uitzicht over een vallei.
Morgen hopen we een wandeling van ca 3 uur te maken in die vallei daar heb ik heel veel zin in.
De wandeling heeft 5 uur geduurd, het was prachtig maar wel heel zwaar, ik heb er last van m'n rug van gekregen. En de zon was heet!!
Geen schaduw en ook geen plek om te gaan zitten, heel veel prik begroeingen.
Maar het vervelendste was dat we halverwege de mist in zijn gegaan. De man waar we thee bij dronken, hoog in de bergen wist het wel maar
ik denk dat wij hem verkeerd begrepen.
Maar we zijn er gekomen. De bedoeling was 3 uur wandelen en dan met een busje terug. Maar we kwamen dus totaal ergens anders uit.
We ontdekten dat You tube filmjes je in Turkije niet kan bekijken (verboden)
We denken de 24ste weer thuis te zijn.
Ik maak veel te veel foto's!
Ton, we eten hier heel weinig vis, op de een of andere manier kiezen we wat anders. Herman is nu uit op geit.
Greet, zo'n cocon van de zijderups zal niet lukken, die laten ze je zien bij demonstraties op de tapijtverkoop.
Elien en Martha, morgen (zondag) een gezellige verjaardag.
Rita, we zijn geen dansen tegen gekomen, komt wel weer. Het is inderdaad een hele mooie reis.
Op deze camping ontmoeten we velen andere reislustigen o.a. naar en van Sirie en verder.
Liedewey, ik ben in beiden landen nog niet geweest, China was het ja! Ik hoop dat de therapie aanslaat.
Lida, bedankt voor het compliment, ben je al weer terug in je oude ritme?
maandagavond, na het internetten uit eten gegaan.
Elke keer als we uit eten gaan zijn we zo verrast, het lijkt vaak een eenvoudig restaurant maar je wordt
zo verwend dat het lijkt of je in een sterrenrestaurant zit.
Het eten smaakt heel erg goed en je krijgt zoveel meer gangen als je besteld hebt, aan het eind van de
maaltijd komt er bij de een een schaaltje aardbeien met slagroom daarna een armbandje voor de dame en ook nog is een
drop-alcohol drankje
Bij de ander een schelp met wel 6 verschillende soorten fruit en voor de dame een papieren roos.
Totale kosten per persoon ca € 9
Aan de zuidkust zijn we tot Mersin gereden ons verste punt.
Onderweg hiernaartoe aan de zee geluncht, we wilden persee een schaduwplek hebben, er was een parkje. We werden opgewacht door
een soldaat met geweer die opwacht zat. Zoals vaak waren ook hier soldaten. Op dit moment waren ze aan het zwemmen.
Zo hebben we onder bewaking geluncht
Mersin heeft een boulevard van 20km lang alles goed verzorgt met parkjes vijvers conferentiecentrum allemaal aan zee , geen strand wel een haven.
We moesten lang zoeken om ansichtkaartenten kopen. En degene die ze verkochten waren erg verouderd en zagen er niet uit, ook dat heeft
z,n charme.
Er komen hier niet veel toeristen. Je bent hier ook een beetje een bijzienswaardigheid, je hoort ze tegen elkaar zeggen "toeristen" zelfde
woord als bij ons waarschijnlijk. Ik vond het wel vreemd want ook daar zagen de mensen er westers uit.
We zagen verschillende watermannen. Mannen die op een hele ouderwetse manier koud water verkopen.
Door een mooi landschap gereden richting Cappadocie, uitgekomen in Nigde. Een oude/arme stad. We dachten in een straat een goede
overnachtingsplaats gevonden te hebben.
De man die er tegeover woonde heeft ons overgehaald om op zijn terrein te komen staan. Daar werden we verwelkomd door buurtjes
die alles aan ons heel interessant vonden.
Nadat we in het centrum wat rondgelopen en gegeten hadden was het ca 21 uur. Toen we bij de camper terugkwamen werden we
opgewacht door een buurjongen van ca 8 jaar die ons een als cadeau ingepakt een turkse vlag cadeau deed. Er verschenen meerde personen.
Wat en warm welkom!!
Wat bleek....we stonden op een terrein van het ziekenhuis waar de EHBO dienst was gevestigt. Degene die ons uitgenodigd had was een
hoofdarts. De dienstdoende EHBO arst was zeer geinteresseerd in de bus en waar we vandaan kwamen. Hij sprak alleen geen engels ook
geen duits. We werden uitgenodigd om binnen een kop thee te drinken. Wat we gedaan hebben.
Uiteindelijk verdween Herman met hem achter de comp. om via een vertaalprogramma enigzins te communiceren.
Ik bleef met een lerares en een aantal kinderen mail-adressen uitwisselen. In dezelfde ruimte stonden bureaus met computers en een aantal
dienstdoende artsen die alles maar over zich heen lieten komen.
Toen we om ca 22 uur de camper opzochten en de boel af gingen sluiten kwam de hoofdarts, die ons 's middags de parkeerplaats aanbood,
en vroeg ons of we nog wat wilde eten. Nee we hoefden echt niet te eten zeiden we. Thee wilden we dan vast wel....We vonden dat we
de uitnodiging aan moesten nemen.
We kwamen in een kamer van 4x3meter met 2 zitbanken en een aantal zitplaatsen op de grond. Ook deze man sprak geen Engels of Duits.
De 2 kinderen een meisje van ca 5 en een jongen van ca 12 werden geinstrueerd om de woorden op de comp te vertalen in het engels,
ze kregen geen engels op school dat was te duur dat wordt op een priveschool gegeven.
De man was trots op z'n stad en liet in culturele boeken zien wat voor moois er te zien was. Uiteindelijk heeft die ons 's morgens
anderhalf uur rondgereden in zijn auto die nodig een nieuwe accu kon gebruiken.
Het was een bijzondere ervaring.
Vanuit Nigde naar Cappadocie gereden. Ook weer mooie wegen, hoe dichterbij we kwamen hoe armer de dorpen worden, de straten zijn
dan ook vaak slecht. Bij het tanken worden we ook uitgenodigd om thee te drinken.
Cappadocie is een gebied met zeg maar stenen puntmutsen, die ooit onstaan zijn door een vulkanische uitbarsting. In die puntmusten werd
er vroeger gewoond. We hebben er verschillende bezocht die heel sfeervol zijn ingericht.
We staan nu op een camping waar we heerlijk bijkomen. Het is in de bergen, 's nachts is het een graad of 8 en gelukkig sinds vandaag ook
overdag warm.
Vanmorgen om half zeven wakker geworden om de opgestegen ballonnen te zien. Per dag/keer stijgen er ca 20 balonnen met ieder ca
12 passagiers op.
We hebben een heel vrij uitzicht over een vallei.
Morgen hopen we een wandeling van ca 3 uur te maken in die vallei daar heb ik heel veel zin in.
De wandeling heeft 5 uur geduurd, het was prachtig maar wel heel zwaar, ik heb er last van m'n rug van gekregen. En de zon was heet!!
Geen schaduw en ook geen plek om te gaan zitten, heel veel prik begroeingen.
Maar het vervelendste was dat we halverwege de mist in zijn gegaan. De man waar we thee bij dronken, hoog in de bergen wist het wel maar
ik denk dat wij hem verkeerd begrepen.
Maar we zijn er gekomen. De bedoeling was 3 uur wandelen en dan met een busje terug. Maar we kwamen dus totaal ergens anders uit.
We ontdekten dat You tube filmjes je in Turkije niet kan bekijken (verboden)
We denken de 24ste weer thuis te zijn.
Ik maak veel te veel foto's!
Ton, we eten hier heel weinig vis, op de een of andere manier kiezen we wat anders. Herman is nu uit op geit.
Greet, zo'n cocon van de zijderups zal niet lukken, die laten ze je zien bij demonstraties op de tapijtverkoop.
Elien en Martha, morgen (zondag) een gezellige verjaardag.
Rita, we zijn geen dansen tegen gekomen, komt wel weer. Het is inderdaad een hele mooie reis.
Op deze camping ontmoeten we velen andere reislustigen o.a. naar en van Sirie en verder.
Liedewey, ik ben in beiden landen nog niet geweest, China was het ja! Ik hoop dat de therapie aanslaat.
Lida, bedankt voor het compliment, ben je al weer terug in je oude ritme?
Ton, nee het ligt niet in de bedoeling direkt weer weg te gaan.
Dat zal naar omstandigheden weer in september zijn.
Jullie nog een mooie reis.
Morgen gaan we richting Zwarte Zee
Elke keer als we uit eten gaan zijn we zo verrast, het lijkt vaak een eenvoudig restaurant maar je wordt
zo verwend dat het lijkt of je in een sterrenrestaurant zit.
Het eten smaakt heel erg goed en je krijgt zoveel meer gangen als je besteld hebt, aan het eind van de
maaltijd komt er bij de een een schaaltje aardbeien met slagroom daarna een armbandje voor de dame en ook nog is een
drop-alcohol drankje
Bij de ander een schelp met wel 6 verschillende soorten fruit en voor de dame een papieren roos.
Totale kosten per persoon ca € 9
Aan de zuidkust zijn we tot Mersin gereden ons verste punt.
Onderweg hiernaartoe aan de zee geluncht, we wilden persee een schaduwplek hebben, er was een parkje. We werden opgewacht door
een soldaat met geweer die opwacht zat. Zoals vaak waren ook hier soldaten. Op dit moment waren ze aan het zwemmen.
Zo hebben we onder bewaking geluncht
Mersin heeft een boulevard van 20km lang alles goed verzorgt met parkjes vijvers conferentiecentrum allemaal aan zee , geen strand wel een haven.
We moesten lang zoeken om ansichtkaartenten kopen. En degene die ze verkochten waren erg verouderd en zagen er niet uit, ook dat heeft
z,n charme.
Er komen hier niet veel toeristen. Je bent hier ook een beetje een bijzienswaardigheid, je hoort ze tegen elkaar zeggen "toeristen" zelfde
woord als bij ons waarschijnlijk. Ik vond het wel vreemd want ook daar zagen de mensen er westers uit.
We zagen verschillende watermannen. Mannen die op een hele ouderwetse manier koud water verkopen.
Door een mooi landschap gereden richting Cappadocie, uitgekomen in Nigde. Een oude/arme stad. We dachten in een straat een goede
overnachtingsplaats gevonden te hebben.
De man die er tegeover woonde heeft ons overgehaald om op zijn terrein te komen staan. Daar werden we verwelkomd door buurtjes
die alles aan ons heel interessant vonden.
Nadat we in het centrum wat rondgelopen en gegeten hadden was het ca 21 uur. Toen we bij de camper terugkwamen werden we
opgewacht door een buurjongen van ca 8 jaar die ons een als cadeau ingepakt een turkse vlag cadeau deed. Er verschenen meerde personen.
Wat en warm welkom!!
Wat bleek....we stonden op een terrein van het ziekenhuis waar de EHBO dienst was gevestigt. Degene die ons uitgenodigd had was een
hoofdarts. De dienstdoende EHBO arst was zeer geinteresseerd in de bus en waar we vandaan kwamen. Hij sprak alleen geen engels ook
geen duits. We werden uitgenodigd om binnen een kop thee te drinken. Wat we gedaan hebben.
Uiteindelijk verdween Herman met hem achter de comp. om via een vertaalprogramma enigzins te communiceren.
Ik bleef met een lerares en een aantal kinderen mail-adressen uitwisselen. In dezelfde ruimte stonden bureaus met computers en een aantal
dienstdoende artsen die alles maar over zich heen lieten komen.
Toen we om ca 22 uur de camper opzochten en de boel af gingen sluiten kwam de hoofdarts, die ons 's middags de parkeerplaats aanbood,
en vroeg ons of we nog wat wilde eten. Nee we hoefden echt niet te eten zeiden we. Thee wilden we dan vast wel....We vonden dat we
de uitnodiging aan moesten nemen.
We kwamen in een kamer van 4x3meter met 2 zitbanken en een aantal zitplaatsen op de grond. Ook deze man sprak geen Engels of Duits.
De 2 kinderen een meisje van ca 5 en een jongen van ca 12 werden geinstrueerd om de woorden op de comp te vertalen in het engels,
ze kregen geen engels op school dat was te duur dat wordt op een priveschool gegeven.
De man was trots op z'n stad en liet in culturele boeken zien wat voor moois er te zien was. Uiteindelijk heeft die ons 's morgens
anderhalf uur rondgereden in zijn auto die nodig een nieuwe accu kon gebruiken.
Het was een bijzondere ervaring.
Vanuit Nigde naar Cappadocie gereden. Ook weer mooie wegen, hoe dichterbij we kwamen hoe armer de dorpen worden, de straten zijn
dan ook vaak slecht. Bij het tanken worden we ook uitgenodigd om thee te drinken.
Cappadocie is een gebied met zeg maar stenen puntmutsen, die ooit onstaan zijn door een vulkanische uitbarsting. In die puntmusten werd
er vroeger gewoond. We hebben er verschillende bezocht die heel sfeervol zijn ingericht.
We staan nu op een camping waar we heerlijk bijkomen. Het is in de bergen, 's nachts is het een graad of 8 en gelukkig sinds vandaag ook
overdag warm.
Vanmorgen om half zeven wakker geworden om de opgestegen ballonnen te zien. Per dag/keer stijgen er ca 20 balonnen met ieder ca
12 passagiers op.
We hebben een heel vrij uitzicht over een vallei.
Morgen hopen we een wandeling van ca 3 uur te maken in die vallei daar heb ik heel veel zin in.
De wandeling heeft 5 uur geduurd, het was prachtig maar wel heel zwaar, ik heb er last van m'n rug van gekregen. En de zon was heet!!
Geen schaduw en ook geen plek om te gaan zitten, heel veel prik begroeingen.
Maar het vervelendste was dat we halverwege de mist in zijn gegaan. De man waar we thee bij dronken, hoog in de bergen wist het wel maar
ik denk dat wij hem verkeerd begrepen.
Maar we zijn er gekomen. De bedoeling was 3 uur wandelen en dan met een busje terug. Maar we kwamen dus totaal ergens anders uit.
We ontdekten dat You tube filmjes je in Turkije niet kan bekijken (verboden)
We denken de 24ste weer thuis te zijn.
Ik maak veel te veel foto's!
Ton, we eten hier heel weinig vis, op de een of andere manier kiezen we wat anders. Herman is nu uit op geit.
Greet, zo'n cocon van de zijderups zal niet lukken, die laten ze je zien bij demonstraties op de tapijtverkoop.
Elien en Martha, morgen (zondag) een gezellige verjaardag.
Rita, we zijn geen dansen tegen gekomen, komt wel weer. Het is inderdaad een hele mooie reis.
Op deze camping ontmoeten we velen andere reislustigen o.a. naar en van Sirie en verder.
Liedewey, ik ben in beiden landen nog niet geweest, China was het ja! Ik hoop dat de therapie aanslaat.
Lida, bedankt voor het compliment, ben je al weer terug in je oude ritme?
maandagavond, na het internetten uit eten gegaan.
Elke keer als we uit eten gaan zijn we zo verrast, het lijkt vaak een eenvoudig restaurant maar je wordt
zo verwend dat het lijkt of je in een sterrenrestaurant zit.
Het eten smaakt heel erg goed en je krijgt zoveel meer gangen als je besteld hebt, aan het eind van de
maaltijd komt er bij de een een schaaltje aardbeien met slagroom daarna een armbandje voor de dame en ook nog is een
drop-alcohol drankje
Bij de ander een schelp met wel 6 verschillende soorten fruit en voor de dame een papieren roos.
Totale kosten per persoon ca € 9
Aan de zuidkust zijn we tot Mersin gereden ons verste punt.
Onderweg hiernaartoe aan de zee geluncht, we wilden persee een schaduwplek hebben, er was een parkje. We werden opgewacht door
een soldaat met geweer die opwacht zat. Zoals vaak waren ook hier soldaten. Op dit moment waren ze aan het zwemmen.
Zo hebben we onder bewaking geluncht
Mersin heeft een boulevard van 20km lang alles goed verzorgt met parkjes vijvers conferentiecentrum allemaal aan zee , geen strand wel een haven.
We moesten lang zoeken om ansichtkaartenten kopen. En degene die ze verkochten waren erg verouderd en zagen er niet uit, ook dat heeft
z,n charme.
Er komen hier niet veel toeristen. Je bent hier ook een beetje een bijzienswaardigheid, je hoort ze tegen elkaar zeggen "toeristen" zelfde
woord als bij ons waarschijnlijk. Ik vond het wel vreemd want ook daar zagen de mensen er westers uit.
We zagen verschillende watermannen. Mannen die op een hele ouderwetse manier koud water verkopen.
Door een mooi landschap gereden richting Cappadocie, uitgekomen in Nigde. Een oude/arme stad. We dachten in een straat een goede
overnachtingsplaats gevonden te hebben.
De man die er tegeover woonde heeft ons overgehaald om op zijn terrein te komen staan. Daar werden we verwelkomd door buurtjes
die alles aan ons heel interessant vonden.
Nadat we in het centrum wat rondgelopen en gegeten hadden was het ca 21 uur. Toen we bij de camper terugkwamen werden we
opgewacht door een buurjongen van ca 8 jaar die ons een als cadeau ingepakt een turkse vlag cadeau deed. Er verschenen meerde personen.
Wat en warm welkom!!
Wat bleek....we stonden op een terrein van het ziekenhuis waar de EHBO dienst was gevestigt. Degene die ons uitgenodigd had was een
hoofdarts. De dienstdoende EHBO arst was zeer geinteresseerd in de bus en waar we vandaan kwamen. Hij sprak alleen geen engels ook
geen duits. We werden uitgenodigd om binnen een kop thee te drinken. Wat we gedaan hebben.
Uiteindelijk verdween Herman met hem achter de comp. om via een vertaalprogramma enigzins te communiceren.
Ik bleef met een lerares en een aantal kinderen mail-adressen uitwisselen. In dezelfde ruimte stonden bureaus met computers en een aantal
dienstdoende artsen die alles maar over zich heen lieten komen.
Toen we om ca 22 uur de camper opzochten en de boel af gingen sluiten kwam de hoofdarts, die ons 's middags de parkeerplaats aanbood,
en vroeg ons of we nog wat wilde eten. Nee we hoefden echt niet te eten zeiden we. Thee wilden we dan vast wel....We vonden dat we
de uitnodiging aan moesten nemen.
We kwamen in een kamer van 4x3meter met 2 zitbanken en een aantal zitplaatsen op de grond. Ook deze man sprak geen Engels of Duits.
De 2 kinderen een meisje van ca 5 en een jongen van ca 12 werden geinstrueerd om de woorden op de comp te vertalen in het engels,
ze kregen geen engels op school dat was te duur dat wordt op een priveschool gegeven.
De man was trots op z'n stad en liet in culturele boeken zien wat voor moois er te zien was. Uiteindelijk heeft die ons 's morgens
anderhalf uur rondgereden in zijn auto die nodig een nieuwe accu kon gebruiken.
Het was een bijzondere ervaring.
Vanuit Nigde naar Cappadocie gereden. Ook weer mooie wegen, hoe dichterbij we kwamen hoe armer de dorpen worden, de straten zijn
dan ook vaak slecht. Bij het tanken worden we ook uitgenodigd om thee te drinken.
Cappadocie is een gebied met zeg maar stenen puntmutsen, die ooit onstaan zijn door een vulkanische uitbarsting. In die puntmusten werd
er vroeger gewoond. We hebben er verschillende bezocht die heel sfeervol zijn ingericht.
We staan nu op een camping waar we heerlijk bijkomen. Het is in de bergen, 's nachts is het een graad of 8 en gelukkig sinds vandaag ook
overdag warm.
Vanmorgen om half zeven wakker geworden om de opgestegen ballonnen te zien. Per dag/keer stijgen er ca 20 balonnen met ieder ca
12 passagiers op.
We hebben een heel vrij uitzicht over een vallei.
Morgen hopen we een wandeling van ca 3 uur te maken in die vallei daar heb ik heel veel zin in.
De wandeling heeft 5 uur geduurd, het was prachtig maar wel heel zwaar, ik heb er last van m'n rug van gekregen. En de zon was heet!!
Geen schaduw en ook geen plek om te gaan zitten, heel veel prik begroeingen.
Maar het vervelendste was dat we halverwege de mist in zijn gegaan. De man waar we thee bij dronken, hoog in de bergen wist het wel maar
ik denk dat wij hem verkeerd begrepen.
Maar we zijn er gekomen. De bedoeling was 3 uur wandelen en dan met een busje terug. Maar we kwamen dus totaal ergens anders uit.
We ontdekten dat You tube filmjes je in Turkije niet kan bekijken (verboden)
We denken de 24ste weer thuis te zijn.
Ik maak veel te veel foto's!
Ton, we eten hier heel weinig vis, op de een of andere manier kiezen we wat anders. Herman is nu uit op geit.
Greet, zo'n cocon van de zijderups zal niet lukken, die laten ze je zien bij demonstraties op de tapijtverkoop.
Elien en Martha, morgen (zondag) een gezellige verjaardag.
Rita, we zijn geen dansen tegen gekomen, komt wel weer. Het is inderdaad een hele mooie reis.
Op deze camping ontmoeten we velen andere reislustigen o.a. naar en van Sirie en verder.
Liedewey, ik ben in beiden landen nog niet geweest, China was het ja! Ik hoop dat de therapie aanslaat.
Lida, bedankt voor het compliment, ben je al weer terug in je oude ritme?
maandagavond, na het internetten uit eten gegaan.
Elke keer als we uit eten gaan zijn we zo verrast, het lijkt vaak een eenvoudig restaurant maar je wordt
zo verwend dat het lijkt of je in een sterrenrestaurant zit.
Het eten smaakt heel erg goed en je krijgt zoveel meer gangen als je besteld hebt, aan het eind van de
maaltijd komt er bij de een een schaaltje aardbeien met slagroom daarna een armbandje voor de dame en ook nog is een
drop-alcohol drankje
Bij de ander een schelp met wel 6 verschillende soorten fruit en voor de dame een papieren roos.
Totale kosten per persoon ca € 9
Aan de zuidkust zijn we tot Mersin gereden ons verste punt.
Onderweg hiernaartoe aan de zee geluncht, we wilden persee een schaduwplek hebben, er was een parkje. We werden opgewacht door
een soldaat met geweer die opwacht zat. Zoals vaak waren ook hier soldaten. Op dit moment waren ze aan het zwemmen.
Zo hebben we onder bewaking geluncht
Mersin heeft een boulevard van 20km lang alles goed verzorgt met parkjes vijvers conferentiecentrum allemaal aan zee , geen strand wel een haven.
We moesten lang zoeken om ansichtkaartenten kopen. En degene die ze verkochten waren erg verouderd en zagen er niet uit, ook dat heeft
z,n charme.
Er komen hier niet veel toeristen. Je bent hier ook een beetje een bijzienswaardigheid, je hoort ze tegen elkaar zeggen "toeristen" zelfde
woord als bij ons waarschijnlijk. Ik vond het wel vreemd want ook daar zagen de mensen er westers uit.
We zagen verschillende watermannen. Mannen die op een hele ouderwetse manier koud water verkopen.
Door een mooi landschap gereden richting Cappadocie, uitgekomen in Nigde. Een oude/arme stad. We dachten in een straat een goede
overnachtingsplaats gevonden te hebben.
De man die er tegeover woonde heeft ons overgehaald om op zijn terrein te komen staan. Daar werden we verwelkomd door buurtjes
die alles aan ons heel interessant vonden.
Nadat we in het centrum wat rondgelopen en gegeten hadden was het ca 21 uur. Toen we bij de camper terugkwamen werden we
opgewacht door een buurjongen van ca 8 jaar die ons een als cadeau ingepakt een turkse vlag cadeau deed. Er verschenen meerde personen.
Wat en warm welkom!!
Wat bleek....we stonden op een terrein van het ziekenhuis waar de EHBO dienst was gevestigt. Degene die ons uitgenodigd had was een
hoofdarts. De dienstdoende EHBO arst was zeer geinteresseerd in de bus en waar we vandaan kwamen. Hij sprak alleen geen engels ook
geen duits. We werden uitgenodigd om binnen een kop thee te drinken. Wat we gedaan hebben.
Uiteindelijk verdween Herman met hem achter de comp. om via een vertaalprogramma enigzins te communiceren.
Ik bleef met een lerares en een aantal kinderen mail-adressen uitwisselen. In dezelfde ruimte stonden bureaus met computers en een aantal
dienstdoende artsen die alles maar over zich heen lieten komen.
Toen we om ca 22 uur de camper opzochten en de boel af gingen sluiten kwam de hoofdarts, die ons 's middags de parkeerplaats aanbood,
en vroeg ons of we nog wat wilde eten. Nee we hoefden echt niet te eten zeiden we. Thee wilden we dan vast wel....We vonden dat we
de uitnodiging aan moesten nemen.
We kwamen in een kamer van 4x3meter met 2 zitbanken en een aantal zitplaatsen op de grond. Ook deze man sprak geen Engels of Duits.
De 2 kinderen een meisje van ca 5 en een jongen van ca 12 werden geinstrueerd om de woorden op de comp te vertalen in het engels,
ze kregen geen engels op school dat was te duur dat wordt op een priveschool gegeven.
De man was trots op z'n stad en liet in culturele boeken zien wat voor moois er te zien was. Uiteindelijk heeft die ons 's morgens
anderhalf uur rondgereden in zijn auto die nodig een nieuwe accu kon gebruiken.
Het was een bijzondere ervaring.
Vanuit Nigde naar Cappadocie gereden. Ook weer mooie wegen, hoe dichterbij we kwamen hoe armer de dorpen worden, de straten zijn
dan ook vaak slecht. Bij het tanken worden we ook uitgenodigd om thee te drinken.
Cappadocie is een gebied met zeg maar stenen puntmutsen, die ooit onstaan zijn door een vulkanische uitbarsting. In die puntmusten werd
er vroeger gewoond. We hebben er verschillende bezocht die heel sfeervol zijn ingericht.
We staan nu op een camping waar we heerlijk bijkomen. Het is in de bergen, 's nachts is het een graad of 8 en gelukkig sinds vandaag ook
overdag warm.
Vanmorgen om half zeven wakker geworden om de opgestegen ballonnen te zien. Per dag/keer stijgen er ca 20 balonnen met ieder ca
12 passagiers op.
We hebben een heel vrij uitzicht over een vallei.
Morgen hopen we een wandeling van ca 3 uur te maken in die vallei daar heb ik heel veel zin in.
De wandeling heeft 5 uur geduurd, het was prachtig maar wel heel zwaar, ik heb er last van m'n rug van gekregen. En de zon was heet!!
Geen schaduw en ook geen plek om te gaan zitten, heel veel prik begroeingen.
Maar het vervelendste was dat we halverwege de mist in zijn gegaan. De man waar we thee bij dronken, hoog in de bergen wist het wel maar
ik denk dat wij hem verkeerd begrepen.
Maar we zijn er gekomen. De bedoeling was 3 uur wandelen en dan met een busje terug. Maar we kwamen dus totaal ergens anders uit.
We ontdekten dat You tube filmjes je in Turkije niet kan bekijken (verboden)
We denken de 24ste weer thuis te zijn.
Ik maak veel te veel foto's!
Ton, we eten hier heel weinig vis, op de een of andere manier kiezen we wat anders. Herman is nu uit op geit.
Greet, zo'n cocon van de zijderups zal niet lukken, die laten ze je zien bij demonstraties op de tapijtverkoop.
Elien en Martha, morgen (zondag) een gezellige verjaardag.
Rita, we zijn geen dansen tegen gekomen, komt wel weer. Het is inderdaad een hele mooie reis.
Op deze camping ontmoeten we velen andere reislustigen o.a. naar en van Sirie en verder.
Liedewey, ik ben in beiden landen nog niet geweest, China was het ja! Ik hoop dat de therapie aanslaat.
Lida, bedankt voor het compliment, ben je al weer terug in je oude ritme?
maandagavond, na het internetten uit eten gegaan.
Elke keer als we uit eten gaan zijn we zo verrast, het lijkt vaak een eenvoudig restaurant maar je wordt
zo verwend dat het lijkt of je in een sterrenrestaurant zit.
Het eten smaakt heel erg goed en je krijgt zoveel meer gangen als je besteld hebt, aan het eind van de
maaltijd komt er bij de een een schaaltje aardbeien met slagroom daarna een armbandje voor de dame en ook nog is een
drop-alcohol drankje
Bij de ander een schelp met wel 6 verschillende soorten fruit en voor de dame een papieren roos.
Totale kosten per persoon ca € 9
Aan de zuidkust zijn we tot Mersin gereden ons verste punt.
Onderweg hiernaartoe aan de zee geluncht, we wilden persee een schaduwplek hebben, er was een parkje. We werden opgewacht door
een soldaat met geweer die opwacht zat. Zoals vaak waren ook hier soldaten. Op dit moment waren ze aan het zwemmen.
Zo hebben we onder bewaking geluncht
Mersin heeft een boulevard van 20km lang alles goed verzorgt met parkjes vijvers conferentiecentrum allemaal aan zee , geen strand wel een haven.
We moesten lang zoeken om ansichtkaartenten kopen. En degene die ze verkochten waren erg verouderd en zagen er niet uit, ook dat heeft
z,n charme.
Er komen hier niet veel toeristen. Je bent hier ook een beetje een bijzienswaardigheid, je hoort ze tegen elkaar zeggen "toeristen" zelfde
woord als bij ons waarschijnlijk. Ik vond het wel vreemd want ook daar zagen de mensen er westers uit.
We zagen verschillende watermannen. Mannen die op een hele ouderwetse manier koud water verkopen.
Door een mooi landschap gereden richting Cappadocie, uitgekomen in Nigde. Een oude/arme stad. We dachten in een straat een goede
overnachtingsplaats gevonden te hebben.
De man die er tegeover woonde heeft ons overgehaald om op zijn terrein te komen staan. Daar werden we verwelkomd door buurtjes
die alles aan ons heel interessant vonden.
Nadat we in het centrum wat rondgelopen en gegeten hadden was het ca 21 uur. Toen we bij de camper terugkwamen werden we
opgewacht door een buurjongen van ca 8 jaar die ons een als cadeau ingepakt een turkse vlag cadeau deed. Er verschenen meerde personen.
Wat en warm welkom!!
Wat bleek....we stonden op een terrein van het ziekenhuis waar de EHBO dienst was gevestigt. Degene die ons uitgenodigd had was een
hoofdarts. De dienstdoende EHBO arst was zeer geinteresseerd in de bus en waar we vandaan kwamen. Hij sprak alleen geen engels ook
geen duits. We werden uitgenodigd om binnen een kop thee te drinken. Wat we gedaan hebben.
Uiteindelijk verdween Herman met hem achter de comp. om via een vertaalprogramma enigzins te communiceren.
Ik bleef met een lerares en een aantal kinderen mail-adressen uitwisselen. In dezelfde ruimte stonden bureaus met computers en een aantal
dienstdoende artsen die alles maar over zich heen lieten komen.
Toen we om ca 22 uur de camper opzochten en de boel af gingen sluiten kwam de hoofdarts, die ons 's middags de parkeerplaats aanbood,
en vroeg ons of we nog wat wilde eten. Nee we hoefden echt niet te eten zeiden we. Thee wilden we dan vast wel....We vonden dat we
de uitnodiging aan moesten nemen.
We kwamen in een kamer van 4x3meter met 2 zitbanken en een aantal zitplaatsen op de grond. Ook deze man sprak geen Engels of Duits.
De 2 kinderen een meisje van ca 5 en een jongen van ca 12 werden geinstrueerd om de woorden op de comp te vertalen in het engels,
ze kregen geen engels op school dat was te duur dat wordt op een priveschool gegeven.
De man was trots op z'n stad en liet in culturele boeken zien wat voor moois er te zien was. Uiteindelijk heeft die ons 's morgens
anderhalf uur rondgereden in zijn auto die nodig een nieuwe accu kon gebruiken.
Het was een bijzondere ervaring.
Vanuit Nigde naar Cappadocie gereden. Ook weer mooie wegen, hoe dichterbij we kwamen hoe armer de dorpen worden, de straten zijn
dan ook vaak slecht. Bij het tanken worden we ook uitgenodigd om thee te drinken.
Cappadocie is een gebied met zeg maar stenen puntmutsen, die ooit onstaan zijn door een vulkanische uitbarsting. In die puntmusten werd
er vroeger gewoond. We hebben er verschillende bezocht die heel sfeervol zijn ingericht.
We staan nu op een camping waar we heerlijk bijkomen. Het is in de bergen, 's nachts is het een graad of 8 en gelukkig sinds vandaag ook
overdag warm.
Vanmorgen om half zeven wakker geworden om de opgestegen ballonnen te zien. Per dag/keer stijgen er ca 20 balonnen met ieder ca
12 passagiers op.
We hebben een heel vrij uitzicht over een vallei.
Morgen hopen we een wandeling van ca 3 uur te maken in die vallei daar heb ik heel veel zin in.
De wandeling heeft 5 uur geduurd, het was prachtig maar wel heel zwaar, ik heb er last van m'n rug van gekregen. En de zon was heet!!
Geen schaduw en ook geen plek om te gaan zitten, heel veel prik begroeingen.
Maar het vervelendste was dat we halverwege de mist in zijn gegaan. De man waar we thee bij dronken, hoog in de bergen wist het wel maar
ik denk dat wij hem verkeerd begrepen.
Maar we zijn er gekomen. De bedoeling was 3 uur wandelen en dan met een busje terug. Maar we kwamen dus totaal ergens anders uit.
We ontdekten dat You tube filmjes je in Turkije niet kan bekijken (verboden)
We denken de 24ste weer thuis te zijn.
Ik maak veel te veel foto's!
Ton, we eten hier heel weinig vis, op de een of andere manier kiezen we wat anders. Herman is nu uit op geit.
Greet, zo'n cocon van de zijderups zal niet lukken, die laten ze je zien bij demonstraties op de tapijtverkoop.
Elien en Martha, morgen (zondag) een gezellige verjaardag.
Rita, we zijn geen dansen tegen gekomen, komt wel weer. Het is inderdaad een hele mooie reis.
Op deze camping ontmoeten we velen andere reislustigen o.a. naar en van Sirie en verder.
Liedewey, ik ben in beiden landen nog niet geweest, China was het ja! Ik hoop dat de therapie aanslaat.
Lida, bedankt voor het compliment, ben je al weer terug in je oude ritme?
Ton, nee het ligt niet in de bedoeling direkt weer weg te gaan.
Dat zal naar omstandigheden weer in september zijn.
Jullie nog een mooie reis.
Morgen gaan we richting Zwarte Zee
-
31 Mei 2009 - 18:33
Annelies En Jos:
Er was weer iets fout gegaan met de computer !
Maar we zijn er weer.
Vraag me niet hoe en wat.
Maar nu kan ik jullie weer volgen en ik moet zeggen het is geweldig.
Nog heel veel mooie dagen en en belevenissen.
Groetjes van uit een mooie zonnige èèrste Pinksterdag Jos en Annelies.
-
03 Juni 2009 - 04:29
Anja:
Hoi Corrie en Herman,
Heerlijk jullie berichten te lezen en wat maken jullie toch allemaal mee!
Mijn Pc is nog steeds niet goed maar ik mail nu via mijn webmail en dat gaat goed kan ik overal doen.
Wat de bruiloft aangaat die was geweldig prachtig weer en een hele goede sfeer, maar hopelijk zijn jullie over een paar weken terug en dan hoop ik dat de film klaar is. Dan kunnen jullie het zelf zien.
herman de ladder is al vergeven, hij gaat naar Edwin en Inge zij hebben n.l.een huis op het Gangboord gekocht vandaar.
Nu jullie een goede reis richting Holland en snel tot ziens,
liefs Anja -
04 Juni 2009 - 11:40
Nico En Francien:
Hoi Corrie en Herman,
Wat een leuke dingen maken jullie allemaal mee zo. Lijkt me ook wel wat .Zo leer je wel wat van de cultuur en mensen kennen.
Geniet er nog lekker van.
Groetjes nico en francien -
05 Juni 2009 - 16:54
Willy:
Hoi Corrie en Herman,
Wat een enig verhaal en wat een leuke belevenissen allemaal. Ik laat de computer even aanstaan om Eric te laten lezen. Ik kijk al weer uit naar je volgende bericht. Veel plezier maar weer.
Groetjes, Willy
-
07 Juni 2009 - 18:48
Tonnie:
klopt het dat jullie over 8 dagen terug zijn. Ik denk dat ik geen vreemde heren in mijn huis laat, of gaat Herman tegen die tijd nog naar de kapper?
Wij zijn 6-6 thuis gekomen, en hebben nu al spijt. Ik zit met een vest aan. even wennen. Geniet nog van de reis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
