van MIdelt tot Chefchaouen

Zaterdag 25 februari 2017
Zwaar bewolkt en in de kou zijn we vertrokken om door te rijden naar Emirates Europe camping bij Azrou.
De weg N13 gaat over bergpassen. Regelmatig komen we slagbomen tegen, waardoor de weg afgesloten kan worden bij sneeuw.
Azrou lijkt zeer rijk en welvarend als een dure zwitserse wintersport plaats.
De door ons uitgezochte camping bleek niet in het stadje te liggen, maar even erbuiten.
Het is ook een voorlichtings centrum van de Emiraten. Op het campinggedeelte worden namen gebruikt als in een Emirates vliegtuig.
Op een hoogte van 1444 meter (N33.44351 W5.19077) is het gebouwd in de steil van een oosters paleis( allen de sjeik is er even niet....).
We hebben een mooi uitzicht over het dal.
De nacht is koud. Dat is met een ventilator kachel en een electrische aansluiting echter geen probleem.
Op loopafstand zijn er maar weinig winkels.
gereden/totaal 125/5484 km.

Zondag 26 feb 2017
De dag begint koud en zonnig.
We vervolgen onze (berg)route over de N 13 naar Meknes.
(N33.88958 W5.56583 hoogte 517 meter)
Gereden/totaal 84/5568 km.
We overnachten op een parkeerplaats (vlakbij place de lakdine).
Dat plein is als een kleinere copie van HET plein in Marrakech.
Voor ons prettiger, veel minder op de toeristen gericht.
In de medina markt bij de eenmans zaakjes zijn de straten wel veel smaller. 3 personen naast elkaar gaat niet het is dus meer in ganzen pas achter elkaar. Er aansluitend was ook een open marktplaats. Daar hebben we gekookte slakken (met een wit huisje) gegeten. Het sap waarin de slakken gekookt zijn wordt er ook nog in een soepkommetje bijgegeven. Dit lijkt een beetje op een bouillon met heel fijn gehakte wortel en kruiden.
Die bouillon werd geheel opgedronken, alsmede het sap wat nog uit de slakken kom was overgebleven.
Voorzichtigheids halve hadden we samen een kom besteld.
De slakken smaakten wel (met een houten cocktail prikker uit het huisje peuren), maar de bouillon was brem zout. Na een klein slokje hadden we daar al genoeg van.
Na Midelt was dit de tweede stad waar we tegen het vallen van de duisternis mannen zagen snuiven uit een plastic zak.
Het lijkt een soort van instand drug, want daarna lijkt het of ze bijna om vallen. Het is niet iets om van dichtbij te gaan bekijken. Ze lijken dat spul zelf te mengen. Een heeft een zakje met poeder, de anderen hebben een plastic flesje met vloeistof. Best wel een rare gewaarwording omdat van volwassen/oudere mannen te zien, in een land waar alcohol verboden is. Wij zouden dat eerder bij jongeren verwachten.

Maandag 27 februari 2017
Gisteren bij de rondgang had Corrie in de gebak winkels tom pouce gezien. Dat leek ons wel lekker voor nu onderweg bij de koffie. Wij dus terug naar de medina. Bleek er 'sochtends (rond tien uur)nog geen verse aanvoer te zijn.
Via de N13 onze weg vervolgd voor een tussenstop in Moulay-Idriss genoemd naar de achterkleinzoon van de profeet. Tot rond 1950 was het in deze stad een verboden toegang voor niet moslims. We zijn daar een paar uur geweest, zeker een bezoek waard en we voelden ons daar heel welkom.
Daarna verder op de N13 het Rif gebergte in gereden naar Chefchaouen, waar we nu op een camping staan.

(N35.17572 W5.26646 hoogte 710 meter)
Gereden/totaal 213/5781 km).

Om bij de camping te komen moesten we door het stadje heen, met veel haarspeld bochten. Erbij was het ook nog een sterk klimmende weg, zodat veel in de eerste versnelling moest gebeuren. Op een punt in de weg werd ons lachend duidelijk gemaakt dat we een verkeerde opgang hadden gekozen.Gezien de reactie waren we zeker niet de eerste die daar in de fout gingen.

Dinsdag 28 februari 2017
De weersvoorspelling belooft ons nog warme dagen en we besluiten hier wat langer te blijven.
Blauwe lucht, weinig wolken.
Met de auto terug naar de stad is niet aantrekkelijk.
Het is maar ongeveer 20 minuten lopen naar de medina.
Dat is dan wel, niet geteld, tussen 100 en 150 treden naar beneden (en 's-avonds ook weer terug).
Avondeten: Kefta(soort rundergehakt), wok groenten en gekookte noedels.