19 oktober 2018 naar Bianca Beach

Naar Bianca Beach (ofwel Paralia Salanti)
Vrijdag 19 oktober 2018
Het was een korte rit, met een tussen stop bij een Lidl in Kranidi.
Dat heeft voor ons het voordeel dat we kunnen lezen wat er op de producten staat.
Nee niet in het Grieks, maar in het Engels voor Cyprus/UK/Ierland.
We kunnen ons hier vast voorbereiden op de hoge BTW in Nederland: hier is dat al.
We reden over goede wegen, met op veel stukken geen plaats voor 2 auto's naast elkaar.
Bij Stop borden is er vaak geen streep op de weg waar de stilstand zou moeten zijn.
Wij lijken trouwens de enige die die borden zien staan.
Ook de maximum snelheid kent veel variaties, soms is het maar raden waar het weer harder mag.
Op de laatste honderd meter voor de eindbestemming ging het mis.
Een prachtige baai met goede toerit.
Maar dan: we wilden zoeken naar een mooie plek langs het kiezelstrand.
Corrie ziet een betere plek en ik let niet goed op de weg.
Het wisselen van rijpad bleek daar niet mogelijk en mijn rechter voorwiel groef zich onverwachts in in los fijn grind.
Daar kwamen we niet uit. Wel van alles geprobeerd, maar de band kreeg niet voldoende grip op een vaste ondergrond.
De sleuf waarin het wiel stond werd steeds dieper.
In zijn achteruit werden de +/- 1 m lange geribbelde plastic rij platen er gewoon onderuit "geblazen" ook zij hadden geen grip op het grind.
Na proberen van verschillende oplossingen besloten we eerst maar een boterham met gerookte zalm te eten en dan overleggen hoe verder te gaan.
Op dat moment kwamen er 2 Duitse campers aanrijden, die onmiddellijk hulp boden.
Aan de kant van het rechter wiel werd de wagen opgekrikt en werden grote meest platte steenbrokken onder gelegd met een vervolg pad erbij.
De logica ontging mij, maar ze vonden het beter er VOORUIT verder mee te rijden.
Had ik het al die tijd in ACHTERUIT geprobeerd zonder succes, in vooruit ging het in ene keer goed.
Na het zweten was het heerlijk zwemmen in glashelder water, met nauwelijks golfslag.
Er is een politie auto op het terrein geweest. Ze leken wel kentekens te controleren, ze hebben niets gezegd.
Als dank heeft Corrie de twee stellen, die ons geholpen hadden, uitgenodigd om 's-avonds een pizza te komen eten (hoera we hebben nu een diepvries vak in de koelkast).
Het werd een gezellige avond, bij een heldere maan ,aan het strand met kabbelende golven die breken op het kiezelstrand.
In de pogingen uit het gat te komen is de tripteller gereset.
Locatie: 23.07'27.2" Oost 37.26'54.8" Noord, hoogte 9 meter.
De satelliet nauwkeurigheid was hier 85 meter (andere keren altijd 5 meter)
Gereden 36 km, totaal 3969 km



Zaterdag 20 oktober 2018
Er zijn wat wolkjes in een strak blauwe lucht, in de loop van de ochtend en tegen de avond zijn we wezen zwemmen, met een kleine rondwandeling in de middag.
Het water dat we gisteren onderweg in Kalida bij de haven hebben ingenomen geeft troebele thee en koffie met een vieze smaak. Gebruiken daarvoor nu drinkwater uit de reserve voorraad.
Zonder thermometer schat ik de zeewater temperatuur op zo'n 23 graden.
De rust werd alleen verstoord door twee mensen die met een machine en heel veel lawaai wat (oude?) olijfbomen kwamen omzagen
Het middag eten: boterham met vijgenjam en een roggetje met een plak kaas.
Tussendoor heb ik daarna de overgebleven zelf gebakken sardientjes op gegeten.
Ons avondmaal: aardappelen, bloemkool en een karbonade (varken).
Zowel in de ochtend als ook in de namiddag hebben we weer in zee gezwommen, wel met bad schoenen aan.
De kiezels niet, maar wat grotere steenvlakken onder water zijn glibberig begroeid.
Gelukkig zijn hier geen zee egels te zien, die er op andere plaatsen wel zijn.