21 oktober 2018

Bianca Beach/ Paralia Santini
Zondag 21 oktober 2018
Later in de ochtend vertrokken de 2 camperaars die ons geholpen hadden uit de grind vastloper.
We besloten hier nog een dag te blijven.
De zee is wild en er staat en flinke wind.
Daarmee werden wolken als drijvende forten in de blauwe lucht aangevoerd.
Ze gaan zonder neerslag over de heuvels.
Als de wind de golven langs het strand blaast maken ze veel lawaai in het strand grind.
Daartussen door komen golven ook gewoon naar het strand, die golven kabbelen eigenlijk.
's-ochtends en 's-middags zijn we in zee gaan zwemmen: na een keer kopje onder voelt het water redelijk van temperatuur aan.
De visjes komen nieuwsgierig bij ons kijken. Het zijn nog net niet zoveel "voeten knabbelaars" als in een visbak in Spanje.
Ietsje grotere vissen met een zwarte stip bij de staart cirkelen in ongeveer 50 cm afstand om ons heen.
Later in de middag zag ik een zware regenbui over zee trekken, maar die ging op ongeveer 500 meter van het strand voorbij.
Bij het zien van dat fenomeen kon ik me voorstellen dat er vroeger gedacht werd dat de wereld plat was.
Het lijkt erop of je daar van de zee af zou vallen.
Ik kreeg van Corrie het thuis gebruikelijke zondags ontbijt, 2 snee en geroosterd brood met 2 hard gekookte eieren.
Na de vooravond wandeling aten we gekookte maiskolven, gebakken aardappel schijfjes van zelf voorgekookte aardappelen en twee knak worsten.
Op het grote terrein stonden met ons nog maar een camper uit oostenrijk een een uit GB. Voor het terrein stond ook een auto met grote caravan en D kenteken.