van Larache naar Asilah

Vrijdag 22 maart 2019
Hiep hiep hoera Corrie is 73 jaar.
We rijden naar Larache , waar we ook onze 1e nacht van deze reis in Marokko verbleven.
In het restaurant kip met patat eten lukte niet helemaal.
De kip kon alleen in een tagine geserveerd worden.
Was wel smaakvol, het vlees was geel van de gebruikte kruiden. De patat was lekker.
Gereden 45 km, totaal 5915 km
N35.9' 40" W6.8'36", decimaal N35.216113 W6.1435
Bij aankomst staan er al flink veel campers op het terrein en er komen er nog meer bij.
Waar sommigen nog zuidwaarts trekken gaan er meer terug richting Europa.

Zaterdag 23 maart 2019
Er komt meer wind op zetten en de bewolking is wat toegenomen.
We maken een rond wandeling van 10 km naar de oude stad.
Op de binnen markt kopen we vijgen en rundvlees.
Dat vlees ziet eruit als een grote ongekruide rollade, wordt steak genoemd.
Na het in plakken snijden wordt er voor het wegen het vet voor het grootste gedeelte afgesneden.
Dan is de prijs per kilo 10 euro.
Aan de oceaan willen we wat gebakken vis eten, maar dat gaat niet zo eenvoudig als gedacht.
Eerst bij een viskraam op de markt een pond sardines kopen.
Die worden dan bij het restaurant op een houtskool grill gelegd,
en daarna op een bord geserveerd met een mandje brood.
Een van de broden was erg zout.
Op de tafel liggen vellen papier waarop de restanten (kop en graten) blijven liggen.
Na afloop wordt het papier met met daarop de restanten in gevouwen en wordt de tafel met een doek afgedaan.
De kosten: voor een pond sardines 2euro 50, voor het grillen, de borden, het brood en een literfles "plat" water 2 euro 20.
Ten laat kwam ik erachter dat voor slib tongetjes maar 7 euro per kilo wordt gevraagd.
De sardines waren paring rijp met hom/kuit erin de smaak was niet zoals anders.
In plaats van via de doorgaande weg kozen we ervoor meer door de woonwijken terug naar de camping te lopen.
Vlak achter de lange winkelstraten zagen we sloppenwijken.
Corrie die veel foto's maakte werd door een voorbijganger (in het spaans) gewaarschuwd voor haar telefoon/camera,
die kon ze beter niet in haar hand dragen maar steeds weer terug in haar tas terug doen.
Een tijdje later kwam een motor agent aangereden ook door hem werden we daarop aangesproken:
hij vond dat het in de hand dragen een uitnodiging voor een beroving kon zijn.
Daarom dan toch maar terug in de rugzak gedaan.
's-avonds was er muziek op de camping door trommels en fkluiten, we waren te moe om daar nog naar te gaan kijken.

Zondag 24 maart 2019
Maar Asilah
Er was regen voorspeld en die is in de ochtend in wat druppels op de voorruit gevallen.
We zijn via de tolweg naar Asilah gereden. Waar we nu op camping Echirigui staan.
Dat was niet onze reisdoel camping. We kwamen aanrijden toen de route planner aangaf dat we bij de camping aangekomen waren.
Er was echter een harde scheiding op de rijbaan, waardoor we niet linksaf konden. Het werd dus door rijden tot de volgende rotonde en daarna terug rijden.
Staat er bij een inrit een bordje camping, die hebben we genomen.
Blijkt later dat er op dezelfde weg een stukje verder ook een bordje camping staat,
maar wel met de naam van de camping erbij. Achteraf gezien geen probleem.
Waar we nu staan zijn het ruime plekken, alleen geen wifi.
Op de eerder gekozen camping stonden ze naast elkaar als haringen in een blik.
In de namiddag een wandeling gemaakt naar de oude vesting.
We aten aardappelen met gemengde salade en een steak.
Gereden 49 km, totaal 5964 km
N35.28'18" W 6.1'44", decimaal N 35.47183 W6.02911
Hoogte 7 mtr boven zee niveau.