verblijf in Cochin 11 jan 2015
Blijf op de hoogte en volg Corrie en Herman
20 Januari 2015 | India, Kochi
Hotel White Rose, heeft wifi, maar die moet je wel zoeken.
Ieder etage heeft een eigen naam via een TP link.
op de slaapetage is de ethernet kabel niet doorverbonden,
dus wel wifi signaal, geen internet.
Kon wel op de tplink inloggen als administrator, daardoor zag ik dat de uitgaande kabel niet was doorgelinkt.
De ethernet snelheid is niet hoog. De receotionist is zelf de hele dag druk met streamen facebook en nog meer. Om dan toch wat snelheid te hebben heeft hij zijn user preferentie gegeven. Ging hij gasten een kamer laten zien, nam hij zijn telefoon mee, hadden we alleen bij de receptie een redelijke verbinding. Die dan ook opeens met meerder wachtende internetters moest worden gedeeld.(die wisten het trucje kennelijk al).
De kamer had airco en een plafond ventilator (beide werkend!)
Op aanbeveling van Pravar gingen we voor het ontbijt op zoek naar een
etablissement "TEAPOT". Eerst er voorbij gelopen zagen we terugkerend een geel bordje aan de muur. Van buiten niet uitnodigend, maar zeker de moeite waard het onbijt was goed en een geweldige atmosfeer, we dachten in de Engelse kolonie tijd terug te zijn.
Grote wandeling gemaakt, met weer lunch in de Teapot.
Tegen de avond gingen we naar een Katakani voorstelling (1uur)
1 man als man 1 man als vrouw met een liefdesdrama.
Voor het avond eten gingen we naar Dal Roti (ons aanbevolen)
De wachttijd was daar ruim een half uur om naar binnen te mogen.
Corrie ging voor kip stukjes ik wilde "mutton" bestellen dat kan schaap of geit zijn, maar dat was er geen van tweeen, dus toen maar vis besteld.
Uiteraard aangevuld met gekookte rijst 4 bakjes met wat waarvan ik de naam echt niet kan onthouden en een bakje "blusmiddel" dat had ik echt wel weer nodig. Na afrekenen konden we uit een 4 vaks doos met een theelepeltje wat mond/adem reinigend scheppen. Erbij anijs zoals we die kennen van muisjes, stukjes hout ter grote van een kleine luciferkop= dat was geen zoethout maar smaakte oosters geparfumeerd. Ook aanwezig waren twe andere keuzes, een leek op gehakte rode pepers en een die leek op kruidnagel of zo. Die twee heb ik niet geproeft.
Ieder etage heeft een eigen naam via een TP link.
op de slaapetage is de ethernet kabel niet doorverbonden,
dus wel wifi signaal, geen internet.
Kon wel op de tplink inloggen als administrator, daardoor zag ik dat de uitgaande kabel niet was doorgelinkt.
De ethernet snelheid is niet hoog. De receotionist is zelf de hele dag druk met streamen facebook en nog meer. Om dan toch wat snelheid te hebben heeft hij zijn user preferentie gegeven. Ging hij gasten een kamer laten zien, nam hij zijn telefoon mee, hadden we alleen bij de receptie een redelijke verbinding. Die dan ook opeens met meerder wachtende internetters moest worden gedeeld.(die wisten het trucje kennelijk al).
De kamer had airco en een plafond ventilator (beide werkend!)
Op aanbeveling van Pravar gingen we voor het ontbijt op zoek naar een
etablissement "TEAPOT". Eerst er voorbij gelopen zagen we terugkerend een geel bordje aan de muur. Van buiten niet uitnodigend, maar zeker de moeite waard het onbijt was goed en een geweldige atmosfeer, we dachten in de Engelse kolonie tijd terug te zijn.
Grote wandeling gemaakt, met weer lunch in de Teapot.
Tegen de avond gingen we naar een Katakani voorstelling (1uur)
1 man als man 1 man als vrouw met een liefdesdrama.
Voor het avond eten gingen we naar Dal Roti (ons aanbevolen)
De wachttijd was daar ruim een half uur om naar binnen te mogen.
Corrie ging voor kip stukjes ik wilde "mutton" bestellen dat kan schaap of geit zijn, maar dat was er geen van tweeen, dus toen maar vis besteld.
Uiteraard aangevuld met gekookte rijst 4 bakjes met wat waarvan ik de naam echt niet kan onthouden en een bakje "blusmiddel" dat had ik echt wel weer nodig. Na afrekenen konden we uit een 4 vaks doos met een theelepeltje wat mond/adem reinigend scheppen. Erbij anijs zoals we die kennen van muisjes, stukjes hout ter grote van een kleine luciferkop= dat was geen zoethout maar smaakte oosters geparfumeerd. Ook aanwezig waren twe andere keuzes, een leek op gehakte rode pepers en een die leek op kruidnagel of zo. Die twee heb ik niet geproeft.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
