Alanya

In Kalkan, een vissersplaatsje met leuke winkelstraatjes op een rots, heerlijk Turks gegeten.
Voor het eerst de veelbesproken gastvrijheid van de turken ervaard.
Ik zat op het strand, Herman vind het al snel te heet en zat in de auto hij verslindt heel veel boeken. Een paar meter naast me zat een Turkse familie,
na een poosje kwam een jonge vrouw me een bekertje cola en een bekertje zoutjes met daarop een mini trosje kersjes aanbieden.
Ik was zo bescheiden om een kers van het trosje af te halen, op zich niet eenvoudig, maar dat was niet de bedoeling het
hele bekertje was voor mij.
Oke ik bedankte haar.......3 minuten later kwam ze weer met een pakje zoutjes dat ze openmaakte, ik maakte kenbaar
dat ik genoeg had .....ze drong aan om te nemen, nee......niet eentje maar het hele pakje was voor mij.
Het kwam er op neer dat Turken vonden dat je goed moet eten en drinken.
Daarna heeft ze wel een half uur bij me gezeten en heeft ze over haar leven verteld.
Ze sprak gebrekkig duits maar misschien nog wel wat beter als ik. Ze had als kind zijnde wel is bij haar tante in duitsland
gelogeerd.
In het volgende plaatsje Kas een camping opgezocht. Het is de laatste dagen erg warm (te) boven de 30 graden.
De camping was op een rots gebouwd direkt aan zee. We mochten maar 1 dag blijven.
De NKC had 22 plaatsen besproken.
Weer een hele aparte camping, je mocht gaan staan waar je wilde. We kozen een heel klein plekje aan een
rots-terras waar je via een trap de zee in kon. Alles verder heel eenvoudig.
Je mocht gebruik maken van houten ligbedden ook waren er van die hele grote lounge kussens.

Dinsdag verder langs de kust gereden. Op de weg zagen we 2x een overstekende schildpad,
bij het langzamer gaan rijden stak die z,n kop naar binnen (net of die z,n adem inhield als
wij eroverheen reden). We hoorden van anderen dat ze stopte en hem daarna terug naar de kant van de
weg brachten. De schilpadden schijnen zich goed te kunnen verweren.
Volgens mij kun je er beter overheen rijden, anders moeten ze weer opnieuw aan hun reis beginnen.
We staan in Cerali aan het strand met meerdere campers.
vanmiddag weer heerlijk in de zee gezwommen, met die warmte waagt Herman zich niet buiten.

Er is hier een camping waar ze boomwoningen(hutten) verhuren. Had ik eigenlijk wel willen zien,
maar de plek aan zee bevalt goed.

We constateren al een paar dagen dat we tijd tekort komen, we willen ons toch niet gaan haasten,
deze kust is te mooi om af te raffelen.
21:50 19-5-2009
We hebben hier in Cerali net een rots beklommen, overdag konden we het met de hitte niet opbrengen.
Het was 1 km omhoog klimmen via een soort trap die bestaat uit hele grote ongelijke (soms hele hoge) keien.
Boven aangekomen, het begon al te schemeren zag je op diverse plaatsen vlammen uit de rots komen.
Heel apart, het is zelfontbrandend gas en het bevat veel methaan (volgens de boeken)
De plek heet Chimaera dat "brandende steen" betekent.
De wandeling naar beneden kostte meer moeite.
Woensdag....
Zijn we van het strand afgegaan, achter het strand is er een groot terrein met hele grote oude pijnbomen die
heel veel schaduw geven. We staan met 2 duitse stellen onder zo'n hele grote pijnboom.
Ik heb een zwak voor grote oude bomen!
Een wandeling naar het strand van Olympos gemaakt, ligt vlak naast het strand van Cirales, het is er mooier,
prachtige rotspartijen waar je kan zien dat er vroeger een stad geweest is.veel backpackers komen hier, het is een
beetje hippie-achtig. Ook zie je dat er gemediteerd wordt.

Op een terras zaten we onder een boom met volop vruchtjes die op bramen lijken, witte bramen. Ze smaakten zoet.

"s Morgens komt er een man 4 lire innen voor de overnachting (geen bonnetje), hij melde dat je kan douchen en er zijn 2
toiletten. Inderdaad zijn die er, 400 meter verder zie je een pijpleiding aan een groot watervat die je met een handel
kan openen. De toiletten zien er niet uit.
Dit tafereel doet me aan de krottenwijken in Indonesie denken. Maar verder ziet het er hier paradijselijk uit.

Vandaag, donderdag Hemelvaartdag. Herman houdt alle feestdagen bij en die moeten ook met een passend ontbijt begonnen worden.
Afscheid genomen van onze buren, we gaan dezelfde kant op wellicht zien we elkaar weer in Capadocie.
We zijn aangekomen in Side, eerst vanmiddag een bazaar in Manavgat bezocht, die was te toeristisch.
We kwamen een kapperszaak tegen die er goed uit zag. De prijs was ook gunstig. Dat was m'n kans....
Een modieus uitziende man knipte me, ik begreep dat die vroeg welk model ik wilde. Ik zei .....doe maar wat........
het maakt niet uit wat je zegt hij verstaat het toch niet. Hij herhaalde ....doe maar wat......en begon te knippen.
Ik vertrouwde het wel. Het resultaat is, volgens Herman een Engels uitziend koppie. En dat voor € 5, wassen en knippen.

Herman wilde nog niet geknipt worden, ik moet zeggen dat ik het ook wel wat vindt hebben dat langere haar.
Het is een beetje nostalgie, het ziet eruit als in de nozemtijd.

Het is wel weer wennen om uit zo'n serene sfeer als Cirali in zo'n toeristische omgeveing te komen.

Drk alvast gefelcteerd voor morgen en overmorgen.

Sasja, leuk dat je reageerde, zondag een gezellige verjaardag. Ik heb de folder van de Sugerbeachclub in Oludeniz bewaard, ik vind
het echt iets voor jullie! Wie weet......


Vanmddag n Alanya aangekomen.

Ik heb nog noot zon grote plaats met verter gezen.
Het plekje van 10 jaar geleden toen we her een paar uurtjes waren hebben we wel terug kunnen vnden.

Hanny en Mep we bljven her net zo lang tenzj we ets over dansen horen dat snappen julle wel.

Greet' jj had me ets gevraagt over de zjde rups dacht k. Ik ben vergeten wat je preces wlde weten.