Sile

Onderweg naar de Zwarte Zee door uitgestrekte vlaktes gereden, langs sneeuwbergen.
Bij het tanken gebruik gemaakt van de aangeboden thee.
Ik weet niet mee waar maar we komen nogal is wegen tegen soms wel 10 km lang die niet af zijn alles rammelt
door elkaar

Overnacht in Tokat, leuke plaats!

Dinsdag
In Unye, een leuke badplaats aan de Zwarte zee, het toeristenbureau bezocht. Deur zat op slot, vind ik niet zo vreemd, toeristen zijn er
niet. Ze wisten er wel raad op meneer werd opgebeld. In de lonly planet stond dat ze er zeer vriendelijk waren.
Dat kunnen we onderschrijven, ook hier weer thee met een koekje en een diapresentie over de omgeving, vanaf de computer.
Jammer dat we te laat zagen dat de slager een grote langwerpige grilplaat heeft waarop je het bestelde vlees kan grillen en
daarna kan opeten.
Een biertje drinken lukte niet, dan kreeg die problemen zij de ober. Ook in de winkels is het lastig te krijgen.


Woensdag aangekomen in Gerze een oud vissersplaatsje, 's morgens kwam er een daar geboren Turk ons gedag zeggen, hij
woont al jaren in Australie en komt 1x per jaar 3 maanden naar z'n huis in Gerze.
Hij wilde graag thee met ons drinken, z'n huis lag iets te ver dus gingen we naar een terras. Hij heeft veel verteld over de leefwijze van
de Turken.

De weg langs de zee is door de bergen maar ook door een bos. We kunnen gemiddeld 35km per uur rijden.
's middags zouden we even het plaatsje Erfelek iets van de zee, het zou ca 35km zijn. Daar zouden 28 watervallen zijn.
We hebben er bijna een dag aan besteed om het te bereiken, de wegen waren af en toe heel slecht en op het laatst konden we er helemaal
niet meer door.

Vrijdag een paar uur aan een klein strand (Boskoy Beach) gestaan. Het valt ons op dat moslimvrouwen met mij contact zoeken en Herman liever mijden.
We hadden ons verheugd de zee in te gaan het water is ook deze kant van Turkije al warm. We zijn er niet in geweest we zagen zoveel kwallen.
Hier was het zand geel, verder is het hier langs de kust vaak zwart.
Op de weg vaak los vee zoals koeien en paarden.

Zaterdag uit eten en overnacht in Amasra, leuk plaatsje maar heel toeristich (voor de lokalen)

Zondag de 4e dag langs de kust, de wegen zijn wat beter geworden. Ook hebben we een stuk vlak langs de zee kunnen rijden. Hier staan heel veel
hazelnootstruiken.
Bij een waterplaats kwam er een wagen met een open laadbak, die zat vol personen, wij waren op onze hoede, ze zagen wat zigeunerachtig uit.
Het bleken hele aardige mensen te zijn. We kregen kersen en een oudere dame trok wat blaadjes van een struik en at ze op, ik heb haar nagedaan
maar vond het niet zo smaken om later nog is te doen.
Nog wat geklets, ook hier viel weer op dat de dames erg op mij gefixeerd zijn en de mannen Herman vragen stellen en andersom.
De zoon die engels sprak studeerde in Istanbul iets van management.
Wat een vrolijke familie.
Tot nu toe wordt gewaardeerd dat ik foto's neem van iedereen.

Voor het eerst zijn we weggestuurd, de soldaten hadden er ergens een post. Een soldaat kwam het ons vertellen,
hij kon geen andere talen dan Turks. Hij heeft nog een andere soldaat erbij gehaald, beiden bleven op een afstandje wachten totdat er een groepje
jongelui langskwamen en hebben uiteindelijk de boodschap, dat we daar niet mochten blijven staan, via die jongens aan ons doorgegeven.
Eerst maar even ons warme eten opgegeten en daarna op zoek naar een nieuwe plek.

De plaats waar we overnachten is moeilijker geworden omdat we een plek willen hebben die 's morgens uit de zon ligt.

Na ca 800km langs de Zwarte Zee gereden te hebben willen we nog een keer in de zee zwemmen.
We zijn nu in SILE laatste plaats aan zee voordat we het land ingaan naar Istanbul. Het is te warm om zo aan zee te staan. We staan nu op een
camping.
Het schijnt dat er een water tussen de zee en de camping is want we kunnen naar het strand met een bootje....(morgen?)

Ton, Ik heb geprobeerd Herman naar de kapper te krijgen, maar ik denk dat die een staartje wil laten groeien. Van de week nog z,n
bakkebaarden en nek bijgewerkt........Het heeft wel wat!
En wij maar naar het weerbericht van Spanje luisteren...zijn jullie alweer terug!
Wij hopen voor de 24ste terug te zijn.

Wil Enzlin,
dank je wel. Jullie reis zit er weer op. Ik hoor nog wel hoe jullie het gehad hebben.

Nico en Francien, klopt helemaal.......ik ben benieuwd of jullie nog naar Amerika zijn geweest.

Annelies, de waaier is toch gelukt, het is een echte Turkse!