17 t/m 20 okt 2013

17okt2013 Donderdag
We aten ons ontbijt in dichte mist.
Spoedig werd het lichtblauw aan de hemel.
Het bleef de hele dag droog en aangenaam van temperatuur.
We verlieten Drogmahair in de Richting van Sligo op de R287, om een boswandeling te gaan maken.
Onze keuze was Slishwood forest,aan de voet van Lough(=loch=meer) Gill met af en toe uitzicht op Innisfree eiland.
Dit bos wordt onderhouden voor biodiversiteit. Bij het begin staat ook een waarschuwing dat dit een
Strenuous trail=zware tocht wordt, geschikt voor spieropbouw (musclebuilding).
Inderdaad gaat de weg een paar keer stijl omhoog, over de lengte van een voetbal veld omhoog naar een flat van
8 verdiepingen (30 meter), dan weer met wat slingers over drie voetbalvelden lengte naar beneden, even een
vlak stukje en dan weer van voren af aan.
De bomen waren niet zo oud als in Killarney. Door hun woest afgebroken takken en omgwaaide stammen waar
uit staande takken nieuwe bomen vormen, straalden deze meer oerkracht uit.
We lijken een beetje uit het palmen gebied te zijn. In plaats daarvan zijn er nu rhododendron bomen.
Niet een uitgeschoten struik, wel 3 tot 5 meter hoog!
Wel een vreemd landschap, er lijkt geen herfst te bestaan, wel af en toe wat bruine bladeren.
In sommige bomen ontspruit alweer nieuw groen, echt onnatuurlijk voor ons. Al een tijd niet gezien:
paardebloemen(onkruid), ik denk dat een penwortel geen voeding kan vinden op de rotsbodem, of heeft het
net als sommige soorten de vorst nodig om te kiemen.
Na de wandeling, in het bos de lunch gebruikt: witte bollen, leken in struktuur wat op bagels, met kaas en
Heinz57.
Door gereden naar Sligo . Het heeft een oud centrum, doet erg Engels aan. Veel winkeltjes staan leeg en
het geeft een beetje vervallen indruk geeft. Hier wordt de depressie wel erg zichtbaar.
Er tussen staan ook heel moderne gebouwen. Ook zijn er relatief veel mode winkels uit het hogere segment.
We staan aan de rand van het centrum, in een oude fabrieks/industrie wijk.
De laatse dagen zien we minder "public toilets"deze zijn meestal gratis of voor 25 cent.
Ook afval bakken zijn er minder nu wat wat hoger komen.
Avond eten: gekookte aardappelen met verse sla, diepvries verse maiskolven en verse runder minute steak lapjes.
Gereden: 23km N54.27426 W8.48086 "pirn mill road"

18okt2013 Vrijdag
van Sligro naar Donagal
De dag begon met zware regen.
We waren van plan vlak bij Sligo, Roses Point een wandeling te maken.
Daar aangekomen, eerst koffie/thee gedronken in afwachting van beter weer.
Dat kwam niet. Dus verder gegaan.
Langs de kust in Rossnowlagh (een wind surfers walhalla) konden we vers water innemen.
De auto mag op het strand staan.Dit weekeinde worden daar kampioenswedstrijden gehouden.
Maar het bleef regenen en waaien, we vervolgden onze weg over N15 naar Donegal.
In het centrum ligt een knooppunt van drie wegen.
Natuurlijk draait ook hier het verkeer met de wijzers van de klok mee.
Centraal punt wordt "The Diamond" genoemd.
In gemoedelijke drukte vindt, ook daar, iedereen zijn weg.
In eerste instantie konden we geen goede overnachtingsplaats vinden.
Kwamen toen bij de Tourist Info op een "pay and display", waar we wel mochten overnachten.
Kosten van 09.00 tot 18.00 30 cent per uur! (zondag gratis)
's-avonds was er live muziek in The Reel Inn (1 pint Smithwick en 1 Diet Coke 6euro80).
Er komen veel mensen uit Noord Ierland (vooral Belfast) die hier het weekeind in een hotel verblijven.
Een beetje gemoedelijke Valkenburg sfeer.
Gereden: 95 km N54.64144 W8.11264

19okt2013 Zaterdag pauzedag
Meer droog dan nat, af en toe ook zon.
We blijven hier in Donegal nog een dag.
De staan kosten zijn 2euro70 (pay and display).
Bij de VVV een wandelroute op gehaald, lijkt op een natuur leerpad bij ons.
Bomen hebben een bordje met de soort naam opgespijkerd gekregen.
De wandeling begint uit het dorp over een brug, langs het water en rond een heuvel.
's-middags gaat Corrie wat winkels kijken.
Avondeten: gebakken eieren met bacon.
's-avonds weer naar The Reel Inn, andere muzikanten,
om 23.45 zijn we terug naar de bus gegaan.

20okt2013 Zondag
Begint droog, onderweg wat regen.
Zondags ontbijt, croisants en gekookt ei.
Voor vertrek eerst de proviand aangevuld.
Veel winkels zijn op zondag geopend.
Doel is bezoek aan de hoogste kliffen 600 meter! van Europa.
Het gaat een beetje de mist in, doordat het reisboek de Engelse namen geeft en
sommige bordjes alleen in Gaelic lijken te staan.
Ondanks routeplanner, tablet, en reisgidsen kwamen we er niet.
Dan toch maar de weg vragen om er te komen.
De mevrouw die we om raad vragen vond het jammer dat we alleen naar Slieve League zouden gaan.
Nu we toch in de buurt waren was Silver Beach ook een aanrader.
Inderdaad was het ook de moeite waard.
Wel kwamen we daardoor wat in tijdnood.
De zon in de zee zien zakken bij Slieve League is inderdaad een mooi kleur spektakel.
Brave Nederlanders parkeren de auto op de aangegeven plaats en beginnen dan een 40 minuten beklimming.
Door invallen van de duistenis hebben we het laatste uitizchtpunt niet gehaald.
Andere toeristen openen gewoon het toegangshek en rijden met hun auto tot bijna bij het eerste van de
4 bizondere punten.
Terug naar de doorgaande weg werd het bar donker, smalle weg met veel kronkels en motregen.
Daarom staan we nu "ergens" bij Carrick op een stukje zijpad met uitzicht oveer de oceaan.
Diner: stoompannetje met lasagne, spinazie en gerookte zalm in roomsaus.
Gereden: 89 km N54.64860 W8.64441